در اوایل ماه نوامبر سال ۲۰۰۹، یک سال بعد از نمایش G1، آندروید نسخه ۲٫۰ به دنبال Donut عرضه شد. کلمه بزرگ توصیف خوبی برای این نسخه می باشد. یک اتفاق بزرگ، وعده های بزرگ و نصب شدن بر  روی گوشی های صفحه بزرگ از شرکت های بزرگ. Eclair ( بستنی خامه ای ) لقب این نسخه بود که در ابتدا فقط بر روی موبایل  Droid از شرکت موتورولا عرضه شد، موبایلی که یکی از پرفروش های تاریخ به حساب می آید. چه چیزی Eclair را مهم ساخت؟ این نسخه هم در زمینه ساختار و هم ظاهر عوض شده بود. در ادامه به برخی از تغییرات مهم می پردازیم. برای اولین بار امکان استفاده از چندین اکانت گوگل به صورت همزمان مهیا شد. استفاده از سیستم نقشه گوگل به صورت رایگان نیز توجه بسیاری را به خود جلب کرد. گرچه این سیستم در ابتدا مشکلاتی در خود داشت ولی جایگزین مناسبی برای سرویس های پولی نقشه یاب سایر شرکت ها بود. در آن زمان گرچه مولتی تاچ هنوز به صورت کامل پشتیبانی نمی شد ولی Eclair می توانست با کمک تشخیص دو نقطه در زمان تایپ با کیبورد مجازی، سرعت و دقت تایپ کردن را بالا ببرد. بعد از مدتی گوگل نسخه ۲٫۱ را عرضه کرد که آن هم به نام Eclair شناخته می شود. در این نسخه امکان استفاده از پس زمینه متحرک به جای تصاویر ثابت فراهم گردید. امکان دیگر قدرت تبدیل صوت به نوشته بود. در این زمان بود که گوگل تصمیم گرفت مستقیما وارد عمل شود و با همکاری شرکت HTC یک گوشی بسازد تا بتواند قدرت آندروید ۲٫۱ را بدون این که هیچ گونه دخل و تصرفی در آن شده باشد، نمایش دهد. این گونه شد که Nexus One وارد دنیای تلفن همراه شد. این گوشی بدون کیبورد، با داشتن پردازنده یک گیگاهرتز Qualcomm Snapdragon و صفحه نمایش AMOLED از زمان خود جلوتر بود.

ادامه دارد…