نسخه Honeycomb ( نسخه ۳٫۰ ) اندروید، در یک کلام تغییر بزرگی به سمت حاکمیت گوگل بر سرزمین تلفن های همراه بود. در حقیقت هدف Honeycomb فقط اسمارت فون ها نبود، بلکه بیشتر به تبلت ها فکر می کرد. این بار گوگل برای تولید دستگاهی با کیفیت مشابه سری Nexus برای نشان دادن قدرت اندروید ۳٫۰، به سمت شرکت موتورولا بازگشت. شرکتی که در زمان ارائه نسخه ۲٫۰ اندروید با آن همکاری داشت. این همکاری منجر به تولید تبلت Xoom شد. گرچه Honeycomb نتوانست به سطح مورد نظر گوگل در بازار برسد ولی نمایشی اولیه از رابط کاربری نسخه ۴٫۰ اندروید بود. در این نسخه از رنگ آبی بیشتر استفاده شد.البته اندروید همیشه به رنگ سبز وابسته بود و خواهد بود. در صفحه Honeycomb علائمی مانند باتری، سطح سیگنال و ساعت با رنگ آبی نشان داده شدند. اندروید ۳٫۰ با طراحی مجدد قسمت های مهم رابط کاربری توجه کاربران زیادی را به خود جلب کرد. هم چنین دیگر نیاز به دکمه های فیزیکی به طور کامل برطرف شد. بر خلاف نسخه های قبلی در یک تبلت Honeycomb، دیگر نیازی به دکمه های خانه، منو، بازگشت و جست و جو نبود و به جای آن ها دکمه های مجازی در پایین صفحه قرار گرفتند. شرکت های سخت افزاری هم دیگر مجبور نبودند تا قسمتی از فضای سخت افزاری موبایل را برای این دکمه ها در نظر بگیرند. در این نسخه اجرای همزمان چندین نرم افزار بهتر شد. دکمه ای در پایین صفحه نمایش قرار داده شد که لیست نرم افزار هایی که اخیرا استفاده شده اند را به همراه تصویری از آن ها نشان می داد. برای انجام همین کار در نسخه های قبلی شما مجبور بودید که دکمه خانه را برای مدتی نگه دارید و در ضمن خبری از عکس پیش نمایش نبود. نسخه های ۳٫۱ و ۳٫۲ هم با نام Honeycomb و بیشتر با هدف رفع اشکالات آن عرضه شدند. نکته مهم درباره ۳٫۱ امکان تغییر سایز ویجت ها ( widgets ) در صفحه اصلی بود. این امکان در نسخه های قبلی توسط شرکت های شخص ثالث مهیا شده بود ولی نسخه ۳٫۱ آن را به صورت پیش فرض داشت. بدون شک، نسخه ۴٫۰ ملقب به Ice Cream Sandwich بزرگترین تحول اندروید در زمینه اسمارت فون ها می باشد گرچه بسیاری از ویژگی های خود را از Honeycomb به ارث می برد. با ارائه ویژگی Android Beam در این نسخه، پشتیبانی NFC بسیار بهتر شد. تلفن هایی که از Beam بهره می بردند می توانستند اطلاعات خود را با کنار هم قرار گرفتن، منتقل کنند. مشخصه جالب دیگر این ورژن قابلیت تشخیص چهره بود. حالا کاربران می توانستند قفل اسمارت فون خود را با نگاه به دوربین جلوی گوشی باز کنند. البته این کار بیشتر جنبه تبلیغاتی و سرگرمی داشت . چرا که هر کسی می توانست با داشتن یک عکس از شما قفل گوشی را باز کند.

ادامه دارد…